هیچ یک از این نشست ها (Sessions)مانند دیگری نیست. داده‌های گوگل آنالیتیکس برای انجام بسیاری از کارهای مهم استفاده می‌شود، از گزارش بازاریابی روزمره ما گرفته تا رسیدن به تصمیم‌های سرمایه‌گذاری مهم. به این ترتیب، امری ضروری است که بدانیم که این داده‌ها چگونه عمل می‌کنند. پس بسیار مهم است بدانیم نشست ها در گوگل آنالیتیکس چگونه حساب می‌شوند.
در این مقاله چگونگی عملکرد متریک نشست ها در گوگل آنالیتیکس و چندین روش که می‌تواند نتایج غیر منتظره‌ای داشته باشد را توضیح می‌دهیم و به عنوان یک بخش اضافه، چگونگی تاثیر نشست ها بر زمان متریک صفحه بررسی شده است همین طور در پایان به این سوال پاسخ می‌گوییم که چرا شما باید در استفاده از زمان در صفحه خود برای گزارش گیری تجدید نظر کنید؟
بدیهی است، همه ما از کاربران گوگل آنالیتیکس هستیم. تقریبا همه ما از گوگل آنالیتیکس در کارهای روزمره خود استفاده می‌کنیم.
داده‌های این پلت فرم در حال حاضر در همه زمینه‌ها از تصمیمات سرمایه گذاری گرفته تا ارسال گزارش به بازاریابی واقعی استفاده می‌شود. بنابراین مهم است که مبنای اصلی این سیستم‌ها را درک کنید.
در بالا کلیات آورده شده است و همانطور که در عکس دیده می‌شود، در مربع‌های آبی، بازدید‌هایی است که به گوگل آنالیتیکس فرستاده می‌شود.
زمانی که برای اولین بار گوگل آنالیتیکس را در سایت خود قرار دادید، بخشی از کد ردیابی را دریافت می‌کنید، شما آن را در هر صفحه قرار داده و این بدان معنی است که وقتی کسی صفحه را بارگذاری می‌کند، یک نمایش صفحه برای شما ثبت می‌شود. من آن‌ها را با P نشان داده‌ام. بنابراین همانطور که در سایت صفحه‌هایی را باز می‌کنید، یک بازدید برای شما نیز ثبت می‌شود. من وقایع را با E و معاملات را با T نشان داده‌ام. آن‌ها دو نوع نمایش دیگری هستند که شما ممکن است داشته باشید.
کار گوگل آنالیتیکس این است که همه این داده‌های نمایشی که شما ارسال می‌کنید را جمع آوری کرده و سعی کند آن را تحت عنوان نشست ها در گوگل آنالیتیکس تجمیع کند. بنابراین آن‌ها به نشست‌هایی که من با رنگ مشکی مشخص کرده‌ام، دسته بندی شده‌اند و سپس اگر چندین نشست از یک مرورگر داشته باشید، آن یک کاربر است که با رنگ صورتی مشخص شده است. چگونگی تقسیم کردن آن‌ها یک امر دلبخواه و سلیقه‌ای است.
این هشت نمایش ممکن است یک نشست طولانی باشد. آن‌ها همچنین می‌توانند هشت مورد کوچک یا هر چیز دیگری باشند. بنابراین من می‌خواهم امروز درباره روش‌های مختلفی صحبت کنم که گوگل آنالیتیکس این نوع نمایش‌ها را به نشست‌ها تقسیم می‌کند. در اینجا برخی نمونه‌هایی آورده شده که به بررسی آن‌ها می‌پردازیم. اما در ابتدا می‌خواهم یک نمونه واقعی از یک فروشگاه آجر و ملات را بررسی کنم، زیرا فکر می‌کنم این چیزی است که آن‌ها سعی به تقلید آن دارند و با مباحث ما همخوانی بیشتری دارد.
از اینجا بخوانید : معیار کلمات کلیدی را چگونه از گوگل سرچ کنسول دریافت کنیم
مثال آجر و ملات و نشست ها در گوگل آنالیتیکس
در این نمونه، به عنوان مثال یک فروشگاه، ما به واسطه یک معامله شناور وارد می‌شویم. این منبع ما خواهد بود. در ابتدا به لابی فروشگاه وارد می‌شویم. سپس از آنجا به بخش نوشیدنی‌ها و صندوقدار می‌رسیم. بنابراین این یک نشست بزرگ و طولانی با منبع معامله شناور است، که منطقی هم به نظر می‌رسد.
در مورد فروشگاه آجر و ملات، تقسیمات و تصمیم‌گیری در مورد تعداد نشست‌ها کار چندان سختی نبوده است. هیچ ابهامی وجود ندارد. اما در مورد وب سایت‌ها، هنگامی که فردی صفحه کلید خود را رها کرده یا کامپیوتر خود را روشن گذاشته و به مسافرت می‌رود یا در یک دوره زمانی از یک سیستم استفاده می‌کند، کار سخت می‌شود. در این حالت تقسیم موارد، کار سختی است زیرا شما در واقع نمی‌دانید چه زمان افراد در حال رفت و آمدند.
برای دریافت مشاوره سئو با تیم نوین مارکتینگ در تماس باشید
بنابراین آنچه که آن‌ها سعی در انجامش دارند، در موارد بسیار پایه‌ای چیزی مشابه است: ابتدا وارد شدن به گوگل، سپس صفحه دسته‌بندی، صفحه محصول و در نهایت پرداخت. ما یک نشست طولانی داریم و منبع ما نیز گوگل است. پس راه‌های مختلفی که ممکن است اشتباهی رخ دهد یا راه‌های کلی تقسیم‌بندی کدامند؟
چه مواردی می‌تواند معنای نشست ها در گوگل آنالیتیکس را تغییر دهد؟
منطقه زمانی
اولین و احتمالا آزار دهنده‌ترین مورد این مسئله است که هر منطقه زمانی دلخواهی را که در تنظیمات گوگل آنالیتیکس استفاده کرده باشید، با رسیدن به نیمه شب در آن منطقه زمانی می‌تواند یک نشست را از بین ببرد، گرچه برای برخی سایت‌ها این مسئله چندان بزرگی به حساب نمی‌آید. در نظر بگیریم که اینجا نیمه شب است. ساعت ۱۲ نیمه شب است و ما در حال گشت و گذار در اینترنت هستیم. مثلا در حال خرید هستیم.
از آنجایی که گوگل آنالیتیکس اجازه نخواهد داد یک نشست، دو تاریخ داشته باشد، در اینجا از دید منبع گوگل یک نشست وجود دارد، بنابراین این یک نشست بوده و منبع نیز همین صفحه خواهد بود. بنابراین این خود یک ارجاع است مگر اینکه شما تنظیمات خود را طوری چیده باشید که آن را در نظر نگیرد. بنابراین این مسئله لزوما مفید نیست.
وقفه‌های نیم ساعته برای «زمان استراحت»
اتفاق دیگری که می‌تواند رخ دهد این است که شما بروید و یک فنجان قهوه بخورید! در حالت ایده آل، اگر شما در حالی که در سوپرمارکت فیزیکی باشد شاید بخواهید یک نشست طولانی را داشته باشید. گوگل این تصمیم را از پیش گرفته و ما به طور پیش فرض وقفه‌های نیمه ساعته برای احتساب نشست ها در گوگل آنالیتیکس خواهیم داشت.
اگر یک وقفه‌ی نیم ساعته داشته باشید، دوباره این مورد دو نشست حساب خواهد شد. یکی صفحه دسته‌بندی که صفحه ورودی و منبع گوگل است، دیگری جایی که بلاگ صفحه ورودی شما است، که آن نیز خود ارجاعی دیگر محسوب می‌شود؛ زیرا وقتی که از زمان استراحت خود برگشتید، با کلیک کردن از جایی به جای دیگر می‌روید. اکثر افراد این مدت زمان ۳۰ دقیقه‌ای را، که در تنظیمات شما نیز قابل تغییر است، همانطور که هست رها کرده و واقعا هم یک عدد بخصوص وجود ندارد که بتوان گفت همیشه درست است. همانگونه که پیشتر گفته شد، این مسئله امری سلیقه‌ای برای تنظیمات نشست های در گوگل آنالیتیکس است.
ترک سایت و برگشتن به آن
موضوع بعدی که می‌خواهم در مورد آن صحبت کنم ترک کردن سایت و دوباره برگشتن به آن است. اگر شما از طریق جستجوی گوگل وارد سایت شوید، کمی بچرخید و دوباره از طریق جستجوی بینگ وارد سایت شوید، بدیهی است که این کار دو نشست متفاوت از دو منبع متفاوت محسوب می‌شود. جایی که این مسئله کمی پیچیده می‌شود، در حالت‌هایی نظیر ارائه‌دهنده‌های پرداخت خارجی نظیر پی‌پال و یا هر درگاه بانکی دیگری است.
اگر شما مجبور بودید از طریق صفحه دسته‌بندی به پی‌پال و سپس به بخش پرداخت بروید، این کار دو نشست بوده که یکی ورود از طریق گوگل، و دیگری ورود به بخش پرداختی محسوب می‌شود مگر اینکه شما پی‌پال را از فهرست ارجاع حذف کرده باشید. آخرین موردی که می‌خواهم در مورد آن صحبت کنم، لزوما مربوط به تقسیم نشست ها در گوگل آنالیتیکس نیست، بلکه تغییرات ناگهانی آن‌هاست.
برگشت مستقیم نشست‌ها
اگر شما از طریق صفحه گوگل وارد بشوید، به تعطیلات بروید و سپس از یک بوکمارک، URL اینترنتی یا هر چیز دیگری دوباره به سایت وارد شوید، بدیهی است که این دو نشست متفاوت خواهند بود و شما هم امیدوار هستید که یک نشست از طریق گوگل و یک نشست به شکل مستقیم محسوب شده باشد. به نظر منطقی می‌آید، نه؟
اما چیزی که واقعا اتفاق می‌افتد این است که چون گوگل، گوگل آنالیتیکس و اکثر گزارشات آن از آخرین کلیک‌های غیر مستقیم استفاده می‌کند، شما از طریق منبعی غیر مستقیم وارد شده‌اید و دو نشست شما غیر مستقیم و از طریق گوگل خواهد بود. باز هم می‌توانید این دوره زمانی را تغییر دهید، زیرا این نشست ها در گوگل آنالیتیکس به شکل‌های متفاوتی کار می‌کنند که ممکن است انتظار نداشته باشید.
به عنوان یک بخش اضافه، می‌خواهم به شما اطلاعات بیشتری در مورد چگونگی تاثیرات یک متریک مشخص را بدهم، عمدتا به این دلیل که می‌خواهم شما را متقاعد کنم از آن استفاده نکنید، و آن متریک خاص، زمان روی صفحه است.
از اینجا بخوانید : آپدیت الگوریتم گوگل : آپدیت ۲۸ فوریه تا ۱ مارس
سه سناریو که در واحد زمان بر روی صفحه تاثیر می‌گذارد
من سه سناریو متفاوت در اینجا دارم که می‌خواهم آن‌ها را برای شما بررسی کنم، ما شاهد این هستیم که چگونه متریک زمان بر روی صفحه کار می‌کند.
می‌خواهم به خاطر داشته باشید که اساساً، به دلیل اینکه گوگل آنالیتیکس واقعا اطلاعات بسیار کمی برای تجزیه و تحلیل در اختیار دارد، فقط می‌داند که شما به یک صفحه وارد شده‌اید و یک نمایش صفحه ثبت می‌کند و دیگر هیچ چیز دیگری در اختیار ندارد. اگر شما از یک صفحه بازدید کنید، به شکل ساده بخواهیم بیان کنیم، مشخص نیست شما ۱۵ ثانیه در آن صفحه بوده‌اید یا بقیه عمرتان را!
آن‌ها اطلاعات بیشتری ندارند که بخواهند با آن کار خاصی کنند. بنابراین کاری که می‌کنند می‌گویند: «ما آن را در زمان متوسط متریک صفحه لحاظ نمی‌کنیم». بنابراین در فرمول، زمان را بر تعداد بازدید منهای تعداد خروج تقسیم می‌کنند. اما این کار برخی خطاها با عواقب دلسرد کننده‌ای دارد. اجازه دهید درباره این سناریوها صحبت کنیم تا بدانید چه بلایی سر نشست ها در گوگل آنالیتیکس می‌آید
مثال ۱: زمان مشاهده صفحه = زمان واقعی در صفحه
در سناریوی اول من به سایت وارد می‌شوم و یک بازدید صفحه ثبت می‌شود. ۱۰ ثانیه بعد من برنامه‌ای که بر روی سایت قرار دارد را اجرا می‌کنم. بیست ثانیه بعد، من کلیک کرده و به صفحه بعدی سایت می‌روم. در این حالت همه چیز خوب است و آنطور که باید عمل می‌کند و گوگل آنالیتیکس داده اضافی که دال بر به صفحه بعدی سایت و رفتن من بعد از ۲۰ ثانیه است را در اختیار دارد و می‌داند من ۲۰ ثانیه در سایت حضور داشته‌ام.
در این مورد، زمان مشاهده صفحه ۲۰ ثانیه است، و زمان واقعی در صفحه نیز ۲۰ ثانیه است. بسیار عالی.
مثال ۲: زمان مشاهده صفحه بالاتر از زمان اندازه گیری شده در صفحه است.
اجازه دهید به مثال بعدی را بیاوریم. من وارد سایت شده و بعد از ۱۰ ثانیه برنامه را اجرا می‌کنم اما پس از آن به کلی از سایت خارج می‌شوم. تنها اطلاعاتی که گوگل آنالیتیکس در اختیار دارد این است که من ۱۰ ثانیه در سایت حضور داشته‌ام.
بنابراین زمان مشاهده صفحه هنوز ۲۰ ثانیه است. این مدت زمانی بود که من در صفحه حضور داشتم. اما زمان اندازه گیری شده یا زمان گزارش شده ۱۰ ثانیه است.
مثال ۳: زمان اندازه‌گیری شده در صفحه صفر است.
در مثال قبل من ۲۰ ثانیه در سایت حضور داشته‌ام اما برنامه‌ای اجرا نکردم و هیچ زمانی از حضور من در سایت گزارش نشده است و برابر صفر است.
جالب اینجاست زمانی که ما برگشته و قصد محاسبه زمان متوسط حضور در سایت را داریم، انتظار می‌رود که آن زمان ۲۰ ثانیه باشد، زیرا این زمانی است که ما واقعا در سایت بوده‌ایم. اما وقتی به گزارشات گوگل آنالیتیکس درباره میانگین زمان حضور در سایت نگاه می‌کنیم، میانگین این سه عدد، عدد ۱۰ را گزارش می‌کند.
به نظر هم منطقی می‌آید. کاری که آن‌ها در واقع انجام می‌دهند، از نظر فرمولی، این است که آن‌ها با تجمیع این اعداد به عدد ۳۰ می‌رسند. بنابراین کل زمان محاسبه شده ۳۰ ثانیه است و تعداد بازدیدها ۳ و تعداد خروج‌ها ۲ است. ۳۰ تقسیم بر ۳ منهای ۲، یعنی ۳۰ تقسیم بر ۱ که میانگین بین این ۳ نشست، عدد ۳۰ خواهد بود.
بنابراین میانگین در بین این ۳ بازدید صفحه برای مدت زمانی که در سایت حضور داشته‌ایم، بیشتر از هر یک از موارد دیگر بوده و بر اساس داده‌های اصلی این مسئله اصلا منطقی نیست. بنابراین به عنوان یک نکته نهایی:
لطفا از زمان متوسط در صفحه به عنوان یک مبنای گزارش گیری استفاده نکنید.
امیدوارم که مطالب برای شما مفید واقع شده باشد. از شنیدن نظرات شما خوشحال می‌شوم.
